Στον κελτικό κόσμο (Ιρλανδία, σκοτία, Ουαλία, γαλλική Βρετάνη), οι άνθρωποι που είναι ειδικοί στην παρατήρηση των ξωτικών και στην εξάσκηση των μυστικών που μαθαίνουν γι’ αυτά και από αυτά, ως τηρητές και γνώστες της παράδοσης, ονομάζονται Fairy – Doctors… Η κέλτικη μαγική παράδοση είναι γεμάτη από γοητευτικές λέξεις και φράσεις, που το νόημά τους έχει ξεχαστεί και μόνο λίγοι το θυμούνται. Να, λοιπόν, μερικές από αυτές:

Aes Dana (Αές Ντάνα):

Οι «Χαρισματικοί Άνθρωποι». Έτσι ονόμαζαν τους ιερείς, τους Βάρδους, αλλά και τους πολύ έμπειρους τεχνίτες. (Για τους Κέλτες, ένας καλός τεχνίτης δεν διαφέρει από έναν Μάγο. Είναι ο μάγος της τέχνης του…).

Asrai (Ασράη):

Μια ψαρόμορφη ημιανθρώπινη φυλή, που σύμφωνα με τους θρύλους, ζει στα βράχια των ερημικών ακτών και σε φωλιές στο βυθό της θάλασσας. Ο ψαράς, για να έχει καλή ψαριά, πρέπει πριν ρίξει τα δίχτυα του ή την πετονιά του να πει φωναχτά: «Αρσάη του νερού, πάρτε νερό κι αέρα και μια καλή καρδιά και στείλτε μου τα ανίψια σας να έρθουνε μαζί μου…». …Αλλά πρέπει να προσέξει να μην το πει σε τρικυμία, γιατί οι Ασράη θα τον πάρουν μαζί τους στον βυθό…

Korrigan (Κόρριγκαν):

Μια νύμφη που τριγυρνά εκεί που υπάρχει φωτιά. Στις εξοχές της Ιρλανδίας, όταν οι άνθρωποι πηγαίνουν κάποια εκδρομή, μόλις βραδιάσει ανάβουν μια φωτιά, και προσπαθούν όλοι να δουν το πρόσωπο της «Κόρριγκαν μέσα στις φλόγες», αυτός που θα τη δει δεν πρέπει να τρομάξει, αλλά πρέπει να αρχίσει να γελάει, για να χαρεί η Κόρριγκαν και να του δώσει «καλή τύχη»…

Manteis (Μάντης):

Είναι ο κέλτης μάντης και ο ιερέας με προφητικό χάρισμα. Η λέξη είναι ολόιδια με την αντίστοιχη ελληνική, φανερώνοντας για πολλοστή φορά την περίεργη σύνδεση των δύο μακρινών μεταξύ τους πολιτισμών.

Rhynnon Fliath (Ρήννον Φλίαθ):

Ένα μαγικό φίλτρο, που όποιος το έπινε γινόταν πολύ δυνατός και γενναίος στη μάχη (αυτή είναι η καταγωγή του «μαγικού φίλτρου» που έπινε ο Αστερίξ των κόμιξ…). Στην Ιστορία του Μαμπινόγκιον, αναφέρεται ότι γινόταν σε μικρό τσουκάλι, πάνω από σιγανή φωτιά, μέσα στο οποίο έριχναν άγρια καρότα, τη γλώσσα ενός βοδιού, φύλλα αγριομηλιάς, μούστο σταφυλιών, μια νεροτσουκνίδα που λέγεται Ballota (σκουλόχορτο), φύλλα κισσού και το αίμα του πιο γενναίου νεκρού πολεμιστή (αν και υπάρχει μια παραλλαγή που λέει, αντίθετα, ότι χρειάζονται λίγες σταγόνες από το αίμα αυτού που θα πιει το φίλτρο). Ο πολεμιστής που θα το έπινε, δεν έπρεπε να φάει τίποτα για δυο μέρες, έπρεπε να μην έχει μίσος στην καρδιά του και συνήθως βουτούσε και το όπλο του μέσα στο φίλτρο. Υπάρχει η άποψη ότι αυτό το φίλτρο έπιναν και οι θρυλικοί Μπερσεκέροι, που πολεμούσαν μανιασμένοι σαν δαίμονες…

(Πηγή: alitogr.blogspot.com)